Mijn dochter bakt. Ze is er heel erg goed in. Ze bedenkt de vorm, de smaak, de ingrediënten en gaat aan de slag. Vaak is er een aanleiding voor haar baksels. Een moment om te vieren zoals een verjaardag, een jubileum of het afscheid van school. En zo niet, dan verzint ze wel iets. Bovendien is ‘zomaar’ altijd een goede reden. Deze taart stond laatst zomaar op een doordeweekse dag op ons te wachten. Prachtig van buiten, maar van binnen misschien nog wel mooier. Al die laagjes met verschillende kleuren, verschillende smaken en structuren… De taart is inmiddels op en er zijn alweer andere creaties gemaakt. Haar allernieuwste product is het troostkoekje. Ze heeft ze onlangs gemaakt voor een hele lieve familie waar ik als ritueelbegeleider bij betrokken was. Helaas werd de afspraak die ik met ze had verzet. Vanwege de beperkte houdbaarheid hebben we onszelf maar met de koekjes getroost. Heerlijk!
Geef een reactie