Zorgeloos

Vandaag was ik in het ziekenhuis. Voor de allereerste keer in mijn bestaan als BABS (bijzonder ambtenaar van de burgerlijke stand) sloot ik met spoed een Geregistreerd Partnerschap. Normaal gebeurt dat in het Stadskantoor in een trouwzaaltje op de zesde verdieping waar ook de eenvoudige huwelijken gesloten worden. Deze mensen waren niet in staat om daar op te wachten, laat staan om er naar toe te komen.

Een mooi stel. Midden en eind veertig. Ze zaten al drie weken in een rollercoaster. Niet vanwege het coronavirus, maar vanwege kanker. Drie weken geleden hadden ze te horen gekregen dat hij ongeneeslijk ziek was. Niks meer aan te doen. Alleen nog een levensverlengende chemo om misschien nog een paar maanden verder te kunnen. Maar niets was meer zeker, het zou ook zomaar opeens afgelopen kunnen zijn. In allerijl waren er getuigen opgetrommeld. Met elkaar hadden ze de kamer waarop hij lag opgeruimd en mooi gemaakt, feestelijk zelfs. Er stonden bloemen en door het raam zag je wat voorzichtige bloesems aan de bomen. Het was rustig en stil om ons heen. Er was de magie van het ritueel, hoe klein een eenvoudig ook. Met alle aandacht voor de liefde van deze twee mensen. Je zag het van ze af stralen.

Misschien niet de ideale omstandigheden en zoals je je het zou voorstellen in je leven. Maar soms moet je het onverwacht doen met wat er op je afkomt en daar dan een draai aan geven. Deze twee mensen is dat heel goed gelukt.

Ik weet dat het de komende weken niet beter gaat worden in onze samenleving. We zullen het zwaar te verduren krijgen. We zullen niet alles kunnen oplossen, ons niet altijd sterk kunnen houden. Maar het zou mooi zijn om hier en daar wat ruimte te maken voor het ritueel en stil te staan bij wat er wel is. Dat hoeft niet groots en meeslepend, het mag ook niet eens meer. Klein en intiem kan minstens dezelfde impact hebben. Vertrouw op je creativiteit en vraag er anders hulp bij. Want we zullen het af en toe hard nodig hebben; ruimte om heel even zorgeloos te zijn.

gedicht: Bert Schierbeek, beeld: Kees de Goede